Fokko Oldenhuis, dirigent en mede-oprichter van Neon, verwoordt zijn visie als volgt:
‘Tegenwoordig moeten we als kunstenaars economisch rendabele projecten maken. Subsidies worden alleen verstrekt als de programma’s een groot publiek aanspreken en de zalen vol zitten. We moeten aan crowdfunding doen, we worden geacht sponsors te benaderen en met het bedrijfsleven te praten. Het is alsof de maatschappij de kunst gedoogt, zolang het publiek maar vermaakt wordt en zolang het maar niets kost.
En dus wordt er op safe gespeeld. Zing Magazine meldde dat er in 2014 opnieuw meer Matthäus-passies zijn uitgevoerd in Nederland dan het vorige jaar, de teller stond al op 189! Zijn we er trots op dat we alleen maar meer van hetzelfde doen, dat we steeds weer terugvallen op composities die al eeuwenlang in reprise gaan?
Met Neon wil ik een andere kant op. Ik wil iets nieuws doen, iets waarvan ik van tevoren niet altijd weet of het me bevalt en of het lukt. Ik wil met volledige overgave kunnen zoeken en experimenteren, omringd door mensen die er net zo over denken. Want ruimte voor experimenten en curiositeiten moet blijven bestaan. Anders komt er nooit iets nieuws bovendrijven en wordt alles voorspelbaar.
De afgelopen jaren heb ik regelmatig met componisten samengewerkt. De creativiteit die dat vraagt en de dynamiek die dat oplevert tijdens overleg, repetities en concerten smaken steeds naar meer. Daarom werken we bij Neon in principe altijd in aanwezigheid van de componist. Zo kan er tijdens repetities worden uitgeprobeerd en aangepast, en ontstaat het stuk ter plekke. Voor jonge componisten zijn dit belangrijke ervaringen en leermomenten, en wij worden door deze werkwijze extra geïnspireerd en gemotiveerd.’
Klik hier voor de biografie van Fokko.
Bekijk hier een interview met Fokko tijdens de voorbereidingen van het Amsterdams Requiem in maart 2015.